Warto o tym głośno mówić, bo mam poczucie, że świat dorosłych nadal jest zaskoczony zdarzeniami wśród dzieci i statystykami. Aktualnie dzieci są w krytycznym stanie emocjonalnym lub są nim realnie zagrożone. Wciąż zapominamy albo nie chcemy się skonfrontować jak w nienormalnych warunkach przyszło wzrastać dzisiejszym dzieciom.
W ciągu ostatnich lat naukowcy dają nam coraz to bardziej alarmujące statystyki dotyczące ostrego i stałego wzrostu chorób psychicznych dzieci, które obecnie osiągają rozmiary epidemii. To nie będzie kolejny artykuł o epidemii corona wirusa, czytasz artykuł o epidemii równie niebezpiecznej, jednak takiej na którą masz jako rodzic realny wpływ.
Co się dzieje i co robimy nie tak?
Dzisiejsze dzieci są nadmiernie bodźcowane przedmiotami materialnymi, technologią z którą kontakt rozpoczynają zaskakująco wcześnie za zgodą rodziców. Dziś niewiele osób porusza fakt, że maleńkie dziecko jedzie tramwajem lub jest w restauracji z rodzicami z grą komputerową w ręku. Współczesny rodzic jest w stanie się zapożyczyć aby kupić dla swojej pociechy najnowszą wersję gry czy sprzętu do tej gry służącego.
Czego są pozbawione współczesne dzieci?
Fundamentów zdrowego dzieciństwa, takich jak: emocjonalnie dostępni mama i tata czy jasno określone zasady i granice w domu. Nie wiem na co liczymy, że nie trzeba? Albo, że bez tego też da się wychować?
Czym został wypełniony w ostatnich latach świat dzieci?
- cyfrowo rozproszeni mama i tata
- zapracowani i pobłażliwi mama i tata, którzy oddają dzieciom stery domu
- chaosem w takich sferach jak sen czy jedzenie
- siedzącym trybem życia
Co robić? Jeśli to co czytasz dotyczy Twojego dziecka i chcesz odwrócić co się zaczęło, zacznij od podstawowych rzeczy:
- ustal granice i pamiętaj, że jesteś kapitanem statku, to zwiększy poczucie bezpieczeństwa Twojego dziecka, za które jesteś odpowiedzialny
- nie bój się powiedzieć „NIE” , jeśli to, czego chce dziecko nie jest tym, czego ono potrzebuje
- angażuj rodzinę w przygotowywanie odżywczego, kolorowego jedzenia
- spędzaj z dzieckiem przynajmniej 30 minut dziennie na świeżym powietrzu, jeżdżąc na rowerze, hulajnodze; spaceruj, obserwuj zwierzęta
- ciesz się rodzinną kolacją bez smartfonów, zacznij od 2 dni w tygodniu
- graj w gry planszowe z dzieckiem
- angażuj dzieci w prace domowe typu: składanie ubrań, sortowanie zabawek, wieszanie ubrań, rozpakowywanie zakupów, nakrywanie do stołu, karmienie psa, rozpakowanie zmywarki itp.
- wprowadź spójną rutynę snu i jedzenia
- daj sobie i domownikom prawo do błędu i nie chroń przed codziennym stresem
- rozmawiaj o uczuciach, pomóż dziecku rozpoznawać je i radzić sobie z tymi nieprzyjemnymi
- ponad wszystko uśmiechaj się, przytulaj, całuj, łaskocz, czytaj, tańcz, skacz, baw się i tłumacz dziecku ten dziwny świat.
Opracowanie: Adriana Anna Kwiatkowska Pedagog kliniczny Terapeuta www.adrianakwiatkowska.be Facebook / Polski Terapeuta na Emigracji Rezerwacje konsultacji ☎️ +32 465 37 88 90