Niepełnosprawność intelektualna

Zaburzenia sprawności intelektualnej często są skutkiem pewnych problemów rozwojowych dotyczących centralnego układu nerwowego. Można je podzielić na upośledzenie (czyli zespół zaburzeń sprawności intelektualnej, który sprawia, że dziecko jest na niższym poziomie rozwoju, niż powinno być w danym wieku) oraz otępienie (dziecko osiąga odpowiednią sprawność intelektualną, a następnie ją traci na skutek uszkodzenia centralnego układu nerwowego).

Upośledzenie umysłowe dzielimy na:

• lekkie – nie powoduje ono większych trudności w codziennym funkcjonowaniu. Dziecko może nieco wolniej przyswajać sobie wiadomości ze szkoły oraz nowe umiejętności.
• umiarkowane – dziecko wymaga opieki, w szkole przyswaja jedynie podstawy, a jego słownictwo jest wyraźnie uboższe niż u rówieśników.
• znaczne – dziecko takie wymaga stałej opieki, jego rozwój intelektualny jest praktycznie zatrzymany. Ma ono problem z podstawowymi czynnościami.
• głębokie – dziecko takie w ogóle nie posługuje się mową, jest zupełnie niesamodzielne, nie rozwija się intelektualnie. Wymaga stałej opieki i nie jest w stanie realizować programu nauczania szkolnego.

Korzyści z terapii

Dziecko, któremu zapewnia się profesjonalną terapię dostosowaną do stopnia niepełnosprawności – trenuje zachowania oraz umiejętności z których korzysta w czasie codziennych zajęć i obowiązków.

Zapraszam na konsultację w gabinecie stacjonarnym w Antwerpii. Mieszkasz w innej części świata niż ja lub nie chcesz wychodzić z domu?

Skorzystaj z konsultacji za pośrednictwem telefonu lub dowolnego komunikatora. Sprawdź czy ta forma jest dobra dla Ciebie.