Zaburzenia zachowania

Jak rozpoznać, że mamy do czynienia z zaburzeniami zachowania, a nie "niegrzecznym, niewychowanym dzieckiem"? Gdzie jest granica między jednorazowym występkiem a problemem psychologicznym? Zaburzenia zachowania to bardziej złożona kwestia. Dziecko z zaburzeniami tego typu ma problem z przestrzeganiem zasad życia w społeczeństwie oraz poszanowania granic drugiego człowieka. Niszczy cudze mienie, uczestniczy w bójkach, zagraża bezpieczeństwu innych ludzi, a także nie odróżnia dobra od zła. Samo nie widzi problemu w zachowaniach społecznie nagannych. Ponadto często ma problemy z nauką, a jego postawa w szkole pozostawia wiele do życzenia.

Jak rozpoznać zaburzenia zachowania?

O zaburzeniach zachowania mówimy, gdy dany wzorzec zachowań powtarza się cyklicznie, nie jest tylko serią pojedynczych wykroczeń o niewielkiej skali. Dziecko ustawicznie łamie prawo, wykazuje się agresją w stosunku do innych ludzi, a także ignoruje normy panujące w społeczeństwie.

Zaburzenia zachowania objawiają się:

agresją,
bójkami,
wandalizmem,
wagarami,
kradzieżami,
notorycznymi kłamstwami,
znęcaniem się nad innymi ludźmi lub zwierzętami,
ucieczkami z domu,
poważnym naruszaniem prawa,
innymi zachowaniami agresywnymi (w stosunku do siebie, jak i otoczenia)

Aby zapobiec pogłębianiu się problemu, należy niezwłocznie zasięgnąć porady specjalisty, który skieruje rodziców wraz z dzieckiem na odpowiednio dobraną terapię. Psychoterapeuta na początku procesu dokona wnikliwej obserwacji dziecka oraz jego otoczenia, by ustalić, co stanowi źródło jego problemu.

Korzyści z terapii

Dziecko zaczyna dostrzegać granice, których nie powinno przekraczać. Uczy się szanować przestrzeń drugiego człowieka. Staje się komunikatywne, potrafi mówić o swoich potrzebach i nawiązywać nieagresywny kontakt oparty na szacunku oraz zrozumieniu.

Zapraszam na konsultację w mojej Pracowni: Hemiksem, Sint-Bernardsesteenweg 78/1, Antwerpen.
Nie chcesz wychodzić z domu? Skorzystaj z konsultacji za pośrednictwem telefonu bądź Skype’a.

Zamawiam bezpłatną konsultację

Na pierwszej wizycie porozmawiamy o Twoim problemie i omówimy kolejne kroki terapii. Nie jest ona zobowiązująca – sam podejmiesz decyzję o kontynuacji. Zapisz się, a ja skontaktuje się z Tobą i ustalimy dogodny termin.

Rozmowa z Adrianą uspokoiła mnie – spowodowała, że to, co się dzieje w relacji mojej z synem, uznałam za normalne. Wiem teraz, że nasze awanturki to nie koniec świata, a rozmowy z mężem o naszym synu są teraz u nas codziennością. Informacja o budowie mózgu i niedojrzałości emocjonalnej, zmianach rozwojowych pozwoliła mi nabrać dystansu.

Małgosia

Grupa pozwoliła mi uwierzyć w siebie, otworzyła mi oczy na różne aspekty życia, pomogła realizować siebie. Najbardziej lubię słuchać dziewczyn w grupie, obserwować ich proces zmian, sukcesy, ale też i porażki.

Magda

Grupa Kobieca dała mi wsparcie w rozwoju, nowe znajomości. Najważniejsze w niej było dla mnie doświadczanie zaufania, bezpieczeństwa i otwartości w relacji.

Alicja

Grupa kobieca dała mi pewność siebie, zmniejszyła mój strach przed podejmowaniem decyzji.

Kasia

Grupa dała mi wsparcie. Mogłam dużo dać od siebie innym kobietom, ale też sama dużo od nich otrzymałam: bezpieczeństwo, przyjaźń, wspólnotę.

Agnieszka

Uczestnictwo w Grupie Kobiecej dało mi możliwość poznania siebie. Między innymi dowiedziałam się, jak ja funkcjonuję w grupie.

Ola

W Grupie Kobiecej zaczęłam mówić o wszystkim i już nie duszę tego w sobie. Najważniejsze było dla mnie to, że mogę tu, w obcym kraju, spotkać podobne do mnie kobiety z Polski, porozmawiać, dużo się dowiedzieć o sobie i wyrzucić z siebie kilka trudnych tematów.

Martyna